Ειδήσεις

Μετά την μείωση της αντοχής στη διάβρωση του διπλού χάλυβα, η μέθοδος επισκευής πρέπει να βασίζεται στον τύπο διάβρωσης, το βαθμό της βλάβης και τη χρήση του περιβάλλοντος.Οι ακόλουθες είναι κοινές στρατηγικές επισκευής και σημεία λειτουργίας:
Πρώτον, τοπική επισκευή της διάβρωσης (φούσκωμα, διάβρωση σχισμών)
1Επισκευές λιπαντικής και συγκόλλησης
Σενάριο: Βαθμός διαβρωτικού λάκκου ≤ 20% του πάχους του τοίχου και μη διείσδυση της τοπικής βλάβης.
Βήματα λειτουργίας:

Επεξεργασία επιφάνειας: Χρησιμοποιήστε χαρτί ψαλίδας ή ηλεκτρικά εργαλεία για να αφαιρέσετε τα προϊόντα διάβρωσης και το περιβάλλον δέρμα οξειδίου μέχρι να αποκαλυφθεί η γυαλιστερότητα του μετάλλου,το εύρος άλεσης πρέπει να είναι μεγαλύτερο από 5~10 mm από την άκρη της περιοχής διάβρωσης.
Επιλογή υλικού συγκόλλησης:
2205 Διπλός χάλυβας: Χρησιμοποιήστε καλώδιο συγκόλλησης ER2209 (σύνθεση που ταιριάζει με αυστενίτη + φερρίτη δύο φάσεων, που περιέχει 4% ~ 5% μολυβδένιο, 22% χρώμιο).
2507 σούπερ διπλούχιο χάλυβα: καλώδιο ER2594 (6% μολυβδένιο, 25% χρώμιο, 0,2%-0,3% άζωτο).
Διαδικασία συγκόλλησης:
Εφαρμόζεται συγκόλληση με τόξο αργίου βολφρού (TIG), καθαρότητα αργίου ≥ 99,99%, ελέγχεται το ρεύμα συγκόλλησης 80 ~ 120A, τάση τόξου 12 ~ 15V, θερμοκρασία μεταξύ των στρωμάτων ≤ 150 °C,για την αποφυγή υψηλών θερμοκρασιών που οδηγούν σε βροχόπτωση σ φάσης.
Παθητικοποίηση της συγκόλλησης με αλάτι μετά τη συγκόλληση (όπως 20% νιτρικό οξύ + 5% υδροφθορικό οξύ διάλυμα βουτηγμένο για 30 λεπτά), για την αποκατάσταση του φιλμ παθητικοποίησης της επιφάνειας.
Επιθεώρηση και επαλήθευση: Μετά τη συγκόλληση, διενεργείται δοκιμή διείσδυσης (PT) για την ανίχνευση ελαττωμάτων στη συγκόλληση,και να επιβεβαιώσει το πάχος της επιδιορθωμένης περιοχής με υπερήχων μέτρηση πάχους, εάν απαιτείται.
2Η κάλυψη της επιφάνειας
Εφαρμόσιμα σενάρια: μεγάλες περιοχές μικρής διάβρωσης (όπως ομοιόμορφη αραίωση ≤ 10% πάχους τοιχώματος) ή αποτροπή μελλοντικής διάβρωσης.
Τύπος επικάλυψης και διαδικασία:

Μεταλλική επικάλυψη:
Θερμική ψεκαστική από ανοξείδωτο χάλυβα (π.χ. 316L) ή κράμα με βάση το νικέλιο (π.χ. Inconel 625), χρησιμοποιώντας τεχνολογία υπερηχητικής ψεκαστικής φλόγας (HVOF), με πάχος επίστρωσης 0,3 ~ 0,5 mm,και αντοχή δέσμευσης ≥ 50 MPa.
Η ηλεκτροπληγή κράματος νικελίου-φωσφόρου (Ni-P), πάχους επίστρωσης 20 ~ 50μm, πρέπει πρώτα να ενεργοποιηθεί (π.χ. χαρακτική υδροχλωρικού οξέος) για τη βελτίωση της προσκόλλησης.
Μη μεταλλική επικάλυψη:
Επιχρισμός από αιποξυλική ρητίνη: κατάλληλο για διαβρωτικό περιβάλλον σε θερμοκρασία δωματίου, πρέπει πρώτα να υποστεί αμμοσφαιρίωση σε επίπεδο Sa2,5, επιχρισμός με 2 έως 3 στρώματα, συνολικό πάχος ≥ 300μm.
Εφοδιασμός από πολυτετραφθοροαιθυλένιο (PTFE): κατάλληλος για ισχυρά διαβρωτικά μέσα (όπως οξύ, αλκαλικό), με μέθοδο κατασκευής χύτευσης ή περιτύλιξης, πάχος του επένδυσης ≥ 2 mm,πρέπει να διασφαλιστεί ότι δεν υπάρχει φυσαλίδα ή ρυτίδα.
Σημείωση: Δεν υπάρχει κενό μεταξύ της επικάλυψης και του υποστρώματος, ώστε να αποφεύγεται ο σχηματισμός νέων πηγών διαβρωτικής διάσπασης.
Επισκευή διασωματικής διάβρωσης
Σενάριο: εξαιτίας της ακατάλληλης θερμικής επεξεργασίας ή της υψηλής θερμοκρασίας εξυπηρέτησης οδηγεί σε εξάντληση χρωμίου στο όριο του κόκκου, διάβρωση κατά μήκος της επέκτασης του ορίου του κόκκου.
Βήματα επισκευής:

Επεξεργασία με στερεό διάλυμα:
Θερματίζετε το τζι σε 1050~1100°C (2205 χάλυβα) ή 1100~1150°C (2507 χάλυβα), κρατάτε θερμό για 30~60 λεπτά, έτσι ώστε η καρβιδική και η διαμεταλλική φάση να διαλύονται πλήρως.
Γρήγορη ψύξη του νερού (λιγμός ψύξης ≥ 50 °C / s), αναστέλλει τη διαδικασία ψύξης της αναγέννησης των ιζήτων, για την αποκατάσταση μιας ομοιόμορφης διπλής οργάνωσης.
Πιστοποίηση της απόδοσης:
Η δοκιμή διασωματικής διάβρωσης (π.χ. μέθοδος ASTM A262 E) διενεργείται μετά την επισκευή για τον εντοπισμό της τάσης διάβρωσης του δείγματος σε βραστό διάλυμα θειικού οξέος - θειικού χαλκού.και απαιτείται να μην υπάρχει διασωματική ρωγμή μετά την κάμψη.
Εάν η επεξεργασία με στερεό διάλυμα δεν είναι εφικτή (όπως ο εξοπλισμός μεγάλης κλίμακας δεν μπορεί να αποσυναρμολογηθεί), μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τοπική επαναλιτίωση (όπως η επικάλυψη με λέιζερ),η χρήση πηγής θερμότητας υψηλής ενεργειακής πυκνότητας για την ταχεία τήξη της περιοχής διάβρωσης, τη δημιουργία μιας νέας ομοιόμορφης οργάνωσης.
Επισκευή διάσπασης από διάβρωση κατά πίεση (SCC)
Σενάριο: Οι ρωγμές προκαλούνται από συμπίεση + διάβρωση σε συνεργική βάση, συνήθως σε περιβάλλοντα υψηλής θερμοκρασίας και υψηλής πίεσης που περιέχουν Cl-.
Στρατηγική επισκευής:

Απομάκρυνση των ρωγμών και συγκόλληση με επικάλυψη:
Απομακρύνετε τις ρωγμές με τριβόπλευρο ή EDM, και κάντε κούφους τύπου U ή τύπου V με βάθος 2 ~ 3 mm πάνω από την άκρη της ρωγμής.
Εφαρμόστε τη διαδικασία συγκόλλησης με χαμηλό υδρογόνο (όπως η συγκόλληση TIG), εφαρμόστε αντίστροφη τάση για να αντισταθμίσετε την υπολειπόμενη τάση κατά τη συγκόλληση,και να πραγματοποιούν ανακούφιση από την πίεση μετά την συγκόλληση (όπως 150 ~ 200 °C για 2 ώρες).
Βελτιστοποίηση του στρες:
Ρυθμίζεται η δομή στήριξης του σωλήνα ώστε να μειώνεται η μηχανική πίεση στο τέρμα (π.χ. δονήσεις, πίεση εγκατάστασης).
Εάν η θερμοκρασία του μέσου κυμαίνεται σημαντικά, αυξήστε το θερμομόνωτο στρώμα ή υιοθετήστε ευέλικτη σύνδεση (όπως μεταλλικές φυσαλίδες) για να μειωθεί η θερμική πίεση.
Περιβαλλοντικός έλεγχος:
Εάν η συγκέντρωση του Cl- στο μέσο είναι πολύ υψηλή, η περιεκτικότητα του Cl- μπορεί να μειωθεί με ρητίνη ανταλλαγής ιόντων ή απόσταξη, ή να προστεθούν αναστολείς της διάβρωσης (π.χ. θειόριε,βενζοτριαζόλη) για την αναστολή της διάβρωσης.